Περί Διαγραφών... Μύθοι και αλήθειες

22 Μαρτίου Παγκόσμια ημέρα ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό! Τσακίζουμε τους φασίστες και όποιον τους κάνει πλάτες!

Πριν και μετά τον Παύλο Φύσσα…

Έχουν περάσει πάνω από πέντε μήνες από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαcυγίτη Ρουπακιά και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει. Η θλίψη εκείνων των ημερών συναντήθηκε με τους μεγάλους αντιφασιστικούς αγώνες και έδειξε ότι η νεολαία και οι εργαζόμενοι δεν συγχωρούν το φασισμό και τους φασίστες. Πέντε μήνες μετά οι αποκαλύψεις στα ΜΜΕ «σκάνε» με καταιγιστικούς ρυθμούς και οι κάθε λογής Πρετεντέρηδες δηλώνουν σοκαρισμένοι από «την ένοπλη Χρυσή Αυγή», «τη συμμορία δολοφόνων» και χρησιμοποιούν κάθε δυνατή έκφραση για να εμφανιστούν έκθαμβοι μπροστά στην ωμή φρίκη. Νομίζουν ότι ξεχνάμε πως μια εβδομάδα πριν τη δολοφονία, ο έγκριτος αναλυτής Μπάμπης Παπαδημητρίου μας εξηγούσε από τη συχνότητα του Σκάι ότι πρέπει να εξεταστεί μια κυβέρνηση με ΝΔ-Χρυσή Αυγή. Και να ‘ταν μόνο αυτό…

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν… 

Οι διάφοροι παπαγάλοι της κυβέρνησης όχι μόνο προσπαθούν να μας πείσουν ότι έγιναν αντιφασιστές αλλά έχουν και άγχος επειδή τα φασιστικά και ακροδεξιά κόμματα θα ανέβουν στις Ευρωεκλογές σε πολλές χώρες. Πώς έγινε αυτό; Μάλλον δεν είναι και τόσο αξιοπερίεργο. Στη Λαμπεντούζα και στο Φαρμακονήσι οι βάρκες των μεταναστών δεν βυθίστηκαν από ξέφρενους Χρυσαυγίτες. Ήταν το επίσημο κράτος Ιταλίας και Ελλάδας που έπνιξαν 270 και 10 μετανάστες αντίστοιχα και ήταν οι βουλευτές των κυβερνητικών κομμάτων που υπερασπίστηκαν τη δράση του λιμενικού. Για όσους δεν πνίγονται από το λιμενικό ή δεν πυροβολούνται διασχίζοντας τα σύνορα, η λύση βρίσκεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δεν τα έχτισαν οι στρατοί του Μιχαλολιάκου αλλά επιδοτούνται από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια των Συνθηκών του Σένγκεν! Είναι αυτές οι συνθήκες που έκαναν την Ελλάδα χωματερή των κολασμένων όλης της γης, απαγορεύοντας την παραχώρηση δικαιωμάτων σε δεκάδες χιλιάδες μετανάστες. Περιορίζουν έτσι τη δυνατότητα τους να εκδώσουν διαβατήριο και να φτάσουν στον προορισμό τους ενώ εγκλωβίζονται στην Ελλάδα που ζουν μεταξύ του κυνηγητού από την αστυνομία και της μαύρης εργασίας. Τις συνθήκες αυτές υπέγραψαν με μεγάλη χαρά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που σήμερα «ανησυχούν» για την άνοδο του φασισμού. Μάλλον για τη δική τους εκλογική καταβύθιση νοιάζονται… 

Οι ευθύνες κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνε πολύ βαθύτερα. Μόνο τα τελευταία δύο χρόνια η Ε.Ε. έχει στηρίξει στρατιωτικές επεμβάσεις στη Λιβύη, το Μάλι και τη Σομαλία ενώ τώρα ετοιμάζεται να "εξάγει τον πολιτισμό" στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Αυτή η πολιτική δημιουργεί τα κύματα μεταναστών εκτός και αν πιστεύουμε ότι χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν τις χώρες τους για να ρισκάρουν τη ζωή τους στη Μεσόγειο για να καταλήξουν σε χώρες με ανεργία που ξεπερνά το 20% (στην Ελλάδα 35%). Ακόμα και έτσι το ρατσιστικό παραλήρημα του φασισμού και της ακροδεξιάς δεν θα έπιανε αν οι οικονομικές πολιτικές των μνημονίων δεν είχαν βυθίσει εκατομμύρια στην απόγνωση. Χρειάζεται η βαθιά απελπισία και ο φόβος της απόλυτης εξαθλίωσης για να στραφεί κανείς στους Κασιδιάρηδες και τις Λεπέν αυτού του κόσμου. Χρειάζεται να επικρατήσει ο σκοταδισμός και ο αποβλακωτικός τρόπος σκέψης των ΜΜΕ που αναπαρήγαγαν κάθε είδους κοινωνικό ρατσισμό αυτά τα χρόνια για να οδηγήσουν τους λαούς σε εμφύλιο μεταξύ τους. Μας έπεισαν ότι οι δημόσιο υπάλληλοι είναι τεμπέληδες όπως και οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα ήταν βολεμένοι επειδή δεν απολύονταν κατά χιλιάδες και οι μετανάστες ήταν απειλή για τη δημόσια υγεία στη χώρα που κλείνουν δύο νοσοκομεία το μήνα. Η τρόικα των «εκσυγχρονιστών» έβαλε τα δυνατά της για να στρώσει, κοινωνικά και πολιτικά, το έδαφος στην ακροδεξιά και το φασισμό.

“ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΙ” ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΟΙ

“ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΙ” ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΟΙ

…ή αλλιώς εγώ δουλεύω, εσύ δουλεύεις, ο ΟΑΕΔ ''διαμεσολαβεί'', εμείς (οι νέοι εργαζόμενοι) πληρώνουμε τη νύφη, εσείς-οι πάσης φύσεως εργοδότες και επιχειρηματίες- θησαυρίζετε, αυτοί (κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ) μας δουλεύουν ψιλό-γαζί...

Τέσσερα χρόνια μνημονιακών πολιτικών και οι κυβερνώντες δε σταματούν να μας εκπλήσσουν με τη φαντασία τους και την ικανότητά τους να βαφτίζουν το κρέας ψάρι. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Από τον Ξένιο Δία, δηλαδή τα πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες, μέχρι το Σχέδιο Αθηνά (που μόνο σοφό δεν ήταν), δηλαδή την προσπάθεια απόλυτης υποταγής της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου. Η τελευταία προσπάθεια επανανοηματόδοτησης της ελληνικής γλώσσας γίνεται στο πεδίο της εργασίας και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι είναι μία πολύ φιλόδοξη επιχείρηση. Ας δούμε συνοπτικά τις... "μεταλλαγμένες" φράσεις:

1) Προγράμματα ''καταπολέμησης της ανεργίας'': Έτσι, βαφτίζεται το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο που πάνε να στήσουν, επιχειρώντας το τελειωτικό χτύπημα στα όποια εργασιακά κεκτημένα είχαν απομείνει και βάζοντας ένα ακόμα λιθαράκι στην οικοδόμηση του νέου μοντέλου εργαζομένου-λάστιχο. Επί της ουσίας, πρόκειται για μία νέα τεράστια κρατική επιδότηση των επιχειρηματιών, που με χρήματα του ελληνικού λαού(χαράτσια, εισφορά αλληλεγγύης κ.λπ.) εφοδιάζονται με δωρεάν εργαζομένους, αφού πρώτα έχουν ξεμπερδέψει με τις ευλογίες του κράτους (βλέπε απελευθέρωση απολύσεων) με τους ''καλά'' αμειβόμενους υπαλλήλους (στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος)! Αυτή είναι σήμερα η «ιδιωτική πρωτοβουλία», που μας διατυμπανίζουν: τόσο «υγιής», που για να βγει από την κρίση, ζητάει απ’ το κράτος-μέσω του ΟΑΕΔ- να της παρέχει δωρεάν εργαζόμενους.

2) Κοινωνικό έργο: Η παραπάνω μπίζνα μεταξύ κράτους και εργοδοσίας ονομάζεται κοινωνικό έργο. Γιατί; Μα επειδή οι επενδυτές-σωτήρες βοηθούν (με το αζημίωτο, φυσικά, στον καπιταλισμό ζούμε) στην πτώση των ποσοστών ανεργίας, μας λένε οι απολογητές του συστήματος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια επικοινωνιακή διαχείριση του τεράστιου προβλήματος της ανεργίας και μία πολύ καλή ευκαιρία για διάφορους αετονύχηδες-επενδυτες να βάλλουν στο χέρι κρατικά κονδύλια, στήνοντας δήθεν ''συνεργαζόμενες εταιρίες με τον ΟΑΕΔ''. Το ''κοινωνικό έργο'' τους, εν τέλει, συνίσταται στο να δίνουν περιστασιακά δουλειά σε λίγους, να τους ξεζουμίζουν και να τους πετάνε ξανά στην ανεργία. Με αυτόν τον τρόπο, το όφελος είναι διπλό καθώς, από τη μία αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρήσεων, ενώ, από την άλλη, καταλαγιάζεται πρόσκαιρα ο θυμός και η οργή των ανέργων

3) Ωφελούμενοι: Για να δούμε, όμως, ποιοι είναι, τέλος πάντων, αυτοί οι ωφελούμενοι και γιατί λέγονται έτσι. Ωφελούμενος, λοιπόν, καλείται ο εργαζόμενος που δουλεύει με 5μηνες συμβάσεις εργασίας για 400 ευρώ το μήνα χωρίς ένσημα και χωρίς ασφάλεια. Μάλιστα, αυτά τα φοβερό λεφτά προβλέπεται να του καταβληθούν μετά το πέρας της σύμβασης. Η ονομασία δεν είναι καθόλου τυχαία. Εντάσσεται στην συνολικότερη προσπάθεια για περαιτέρω διάσπαση των εργαζομένων σε πολλές υποκατηγορίες (εργολαβικοί, με μπλοκάκι, επινοικιαζόμενοι), χωρίς τη δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης, και για δημιουργία ενός νέου κλάδου εργαζόμενων πιο χαμηλά αμειβόμενων ως μέσο συμπίεσης των μισθών.

Αυτό είναι το εργασιακό μέλλον που ετοιμάζουν για τη νεολαία κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφάλαιο. Ένα μέλλον εργασιακή περιπλάνησης, μακροχρόνιας ανεργίας με μικρά διαλείμματα υποαπασχόλησης, αλλά και αέναου κυνηγιού προσόντων, δεξιοτήτων και καταρτίσεων μπας και κατακτήσεις μία καλύτερη θέση στον ήλιο που δε λέει να φανεί. Μόνο η συλλογική οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς, στην γειτονιά, στο πανεπιστήμιο και η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες μας για μόρφωση, εργασία και ελευθερία μπορούν να ανατρέψουν αυτή τη βάρβαρη πολιτική.